Als je yogalessen bij me volgt, of hebt gedaan, dan weet je dat ik regelmatig metaforen gebruik om de yogaposes uit te leggen. Vergelijkingen, voorbeelden uit films, literatuur, en de wijde wereld (de Rotterdamse Erasmusbrug om uit te leggen wat je met je rugspieren moet doen in de yogahouding Opwaartse Hond / Urdvha Mukha Svanasana).
Soms zet ik muziek op tijdens de extra rustige yogales, en dan vragen mensen wel eens wat het is. Ook krijg ik soms vragen over het muziekje van de eindontspanning.
Laat ik het zo zeggen: tijdens mijn yogalessen in het centrum van Eindhoven komen regelmatig de vreemdste dingen ter spake. Vreemd in de zin van niet-per-sé-des-yoga’s. Niet direct over asana’s (yogahoudingen), of de yoga flow, pranayama (oefeningen ter controle van de prana door middel van de ademhaling) of meditatie.
Even tussendoor: ik gebruik deze blog ook een beetje om mijn yogaschool beter te promoten op t’internet, dus soms staan er wat extra woorden in een yoga zin die niet volledig noodzakelijk zijn 😉 ik ga er van uit dat je er wel overheen kunt lezen. Yoga maakt flexibel op verschillende manieren, toch?
Al een tijdje wil ik een nieuwsbrief maken, waarin ik dan vertel waar we het over gehad hebben, zodat je dingen terug kan vinden als je iets interessant vond. Vandaag deden we we bijvoorbeeld een houding ter voorbereiding op de hond (Adho Mukha Svanasana) maar dan met de polsen naar voren en de vingers naar achteren. Wat er heel raar uit ziet en dus moeilijk is, meer moeilijk voor je hoofd dan voor je lijf. En dat doet mij dan denken aan de buitenaardse wezens in de film The Arrival.
Ik ga dus proberen dit regelmatig te doen:
“Waar hadden we het ook alweer over? – 1”
Pre-Covid hadden we op donderdag ‘Shiva Yoga’, een yin yogales waar ik drone en toepasselijke metal draaide. Da’s ook nog eens op tv geweest… (kan je hier kijken).
Maar we doen bij Yoga Hathi niet meer aan yin, dat is stof voor een andere blog, maar ik mis de muziek soms wel. Gelukkig vroegen de deelnemers van de restorative yoga op maandagavond een keer om muziek, en toen nog eens en nog eens. Lang in een yogahouding is misschien ook wel saai 😉
Dus de afgelopen drie rustige yogalessen op de maandag luisterden we naar het volgende:
- Rim Banna, Palestijnse zangeres en componist, vooral bekend om haar moderne interpretaties van traditionele Palestijnse liederen en gedichten. Vooral het album ‘Revelation of Ecstasy and Rebellion’ vind ik erg mooi.
- Sainkho Namtchylak kwam de week erna. Zij is een Siberische zangeres, lyricus en beeldend kunstenaar. Ze vermengd traditionele Siberische muziek met o.a. folk en freejazz en boventoonzang. Mijn favoriete album is Stepmother City, maar die had ik niet paraat. Dus dat komt nog een andere keer.
- Deze week had ik zin in wat anders: Shabazz Palaces. Intellectuele hip hop, of zo. Ik ontdekte ze op Le Guess Who, waar ze gast curator waren en Pharoah Sanders programmeerden (meteen de laatste keer dat ik Pharoah live zag, want hij overleed kort geleden). Ik was direct betoverd door het geluid van Shabazz Palaces. Ik kocht deze twee platen: Quazarz: Born on a Gangster Star en Quazarz vs. The Jealous Machines.
- Maar het begon allemaal met Dolly Parton, die het ook fantastisch doet in Le Spicy, de pittige hatha flow yogales op woensdag. Alleen nu koos ik voor het album ‘New Harvest, First Gathering’ uit 1977. Misschien wel mijn lievelingsplaat van haar. Ik heb Dolly twee keer live gezien: fenomenaal! Ze is een van mijn grootste helden.
En da’s even genoeg voor vandaag!
Als je wat hebt geluisterd, kan je hieronder laten weten wat je er van vond.